وبلاگ خاطرات شهدا رو بردم یک جایی دیگه ؛ نه به خاطر کسی نه به خاطر حرفی ؛ به خاطر یک هنجار روحی ؛ اینجا از خودم مینویسم ؛ از اشتباهات و از کارهای پر از افتخار؛ از کسی دلخور نیستم ؛ خیلی وقتها یک کارایی آمادگی میخواد ؛ آمادگی برای شروع ؛ آمادگی برای شکست ولی هیچ وقت به دنبال آمادگی برای موفقیت نبودیم ؛ چون موفقیت همون شکست ماست ولی هیچ وقت نفهمیدیم.
تاحالا اینطور به دنیا نگاه نکرده بودم ؛ منشاء تمام مشکلاتمون خودمونیم ؛ همش ... ؛ هیچ کس تو رفتار دیگران نسبت به ما تاثیر گذار تر از خودما نیست ؛ خوب باشیم ؛ باهامون خوبن ؛ بد باشیم ...؛ اینجا میشن دو گروه اگر خوب باشه بازم باهامون خوبن ؛ اگر هم که ...؛ مخاطب وبلاگ من آدم نیست که فکرشو میکنه ؛ وقتی درون یک قلب پسر نفوذ کردی ؛ اگر هم دنیا کینه پستش باشه وقتی می بینت آرامشی پیدا میکنه که بی اندازست ؛ چون پسرا با تمام صفت و سخت بودنشون زمانی نرم میشن که احساسات قلبشونو رو در رو میبینن ؛ دوست ندارم فکر کنی که ازت بدم میاد ؛ چون این حرف برای من یک دروغه.
حرف آخر ؛ خودتو با کسی که ازش بدم میاد مقایسه نکن ؛ اون تو نیستی ؛ وقتی که هروقت بهت فکر میکنم آروم میشم دلیل نداره بفرستمت از وبلاگم بری ؛ این پستو برای خودت گذاشتم تو که با تمام زیباییت همیشه اعتماد به نفست کم بود ...